Bekkenzorgcentrum Buiter biedt preventieve en curatieve zorg voor mannen & vrouwen met problemen in de lage rug en/of het buik‑, bekken- en bekkenbodemgebied.

Mijn naam is Josine Buiter.

Al meer dan 27 jaar behan­del ik met veel plezi­er mensen met prob­le­men in het bekken­bodemge­bied. Na jaren als alge­meen fys­io­ther­a­peut in het Dia­conessen­zieken­huis te mep­pel hebben gew­erkt, kreeg ik in 2005 de mogelijkheid om te starten met de gespe­cialiseerde oplei­d­ing tot bekken­fy­s­io­ther­a­peut. In 2008 heb ik deze afgerond en sinds­di­en ben ik gereg­istreerd bekken­fy­s­io­ther­a­peut. Omdat het een heel boeiend vakge­bied is, besluit ik mij volledig op mijn spe­cial­isatie toe te leggen.

Wat kan ik voor u betekenen?

Multidisciplinair

(in samen­werk­ing met andere hulpver­len­ers en artsen)

Door het werken op de bekken­bodem­poli in het zieken­huis, samen met de urolo­gen en de gynae­colo­gen heb ik veel ervar­ing opgedaan. Ik werk nog steeds nauw samen met de spe­cial­is­ten in het Dia­conessen­huis Mep­pel. Met hen en ook andere dis­ci­plines heb ik wan­neer dat nodig mocht zijn, zelfs dagelijks contact.

Inspiratie/visie

Toen ik het vol­gende frag­ment las uit het boek: Headache in the pelvic van David Wise & Rod­ney Ander­son, realiseerde ik mij op welke manier er vaak gekeken wordt naar het bekkenge­bied. En waar­door mijn patien­ten zich vaak niet begrepen voe­len. Regel­matig zijn ze al bij diverse spe­cial­is­ten geweest, maar nie­mand kom iets vin­den. En de klacht wordt niet minder.…Dat vraagt om een totaal aanpak..

Er waren eens 10 blinde man­nen, die een wan­del­ing maak­ten over een weg, die de jun­gle doorkruiste. Al gauw kwa­men zij een olifant tegen. Elke man bevond zich in een andere posi­tie ten opzichte van de olifant. 1 van de man­nen stond bij de poot van de olifant en zei: dit wezen lijkt op een boom­stam. Een andere man, die bij de buik van de olifant stond zij: wel nee, dit wezen voelt als een zacht pla­fond. Een derde, die bij de staart stond, trok eraan en zei: Nee, dit wezen is als een touw, die is ver­bon­den met een boom. Zo zei­den alle man­nen iets anders. Ze betwisten elka­ar over en over. Wat voor wezen waren ze nu tegen gekomen? Tot­dat er een andere reiziger voor­bij kwam. Die meteen bemerk­te dat ze alle­maal blind waren, Nee, jul­lie hebben alle­maal gelijk, en alle­maal niet, omdat dit een olifant is en elk van jul­lie enkel een deel van de olifant voelt, denk­end dat elk deel het hele wezen is.

Lia Gurow­itsch